Üzerini çıkarttı,içinde kocaman delikleri olan kar beyaz bir atlet...Kızım yirmi beşimde tüberküloz geçirdim her film çektirdiğim de o günlerden bir leke bir hatıra çıkar filmimde,hep görünecekmiş o,kötü değilmiş ama ha aman diyim hasta bu yazmayın emi ,çalışamam sonra çalışmak zorundayım ben....oturdu mu şimdi koca bir taş boğazıma,içtim bir bardak su yok gelemem kendime,ağlayayım ben en iyisi...
Her şeye sahibiz(çok şükür) ama sahip olduğumuz her şeyin de nankörüyüz. Hayatım boyunca bin şükür ki rabbime yokluk çekmedim,istediğim bir şeyi alamadığım,yiyemediğim yada giyemediğim olmadı hiç.Ama anladım bu duyguların nasıl olduğunu.Hani üzülmüyorsanız ayakkabısı olmayana,kuru ekmeği suyla katık edene,okşamıyorsanız şefkatinize muhtaç bir başı,hayatınız boyunca maneviyattan eksik,insanlıktan eksiksiniz,sahip olduğunuz hiçbir şeyin hayrı yok demektir.
Ne olacak böyle bu dünyanın hali,savaşlar,yoksulluklar....Ne zaman tok girecek bu insanlar yatağına,ne zaman bitecek bu iktidar hırsı ?Filler tepişirken,çimenler eziliyor işte başka bir şey olduğu yok.
Peygamber efendimiz ; Canı yanan sabretsin,canı yakanda yanacağı günü beklesin...demiş,aslında tamda bugünlere denk düşen,hakikatli bir söz bu değil mi ?
Helal olsun bu topraklara alın terini akıtanlara....Ve haksız kazanç elde edip mazlumu üç kuruşa muhtaç edenler,gün gelecek sizi temizleyecek bir su dahi bulamayacaksınız...
Seni bu yaşlı halinde çalışmak zorunda bırakın bu sisteminde taa içine tüküreyim emi....
Ah soy ismi Çilesiz alın terinden öperim seni...Ve affet bizi olur mu?değiştiremediğimiz için bu adaletsiz düzeni....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder